ஆயிரத்தின் ஒருவன் படத்தில் நானும் ஒருவனாக இருந்திருக்க வேண்டும்,.

பண்டைய தமிழகத்தில் சேர சோழ பாண்டியர்கள் இருந்ததாக வரலாறுகள் சொல்கின்றன. சேரர்களைப் பற்றி அவ்வளவாக நமக்கு தெரியலை. ஆனால் சோழர்களைப் பற்றியும், பாண்டியர்களைப் பற்றியும் நிறைய படிச்சி இருக்கோம்.பள்ளியில் பாடமாகவும், அதற்குப் பிறகு பழைய சினிமா படங்களாகவும், பின்னர் வரலாற்று நாவலாகவும் இவர்களைப் பற்றி தெரிந்து கொண்டோம்.

இப்படி பல வழிகளில் மூவேந்தர்களைப் பற்றிய வரலாறுகளைப் படித்ததில் ஏனோ சில காரணங்களால் பாண்டியர்கள் வில்லன்களாகவே காட்டப்பட்டு இருப்பதாகவே எனக்குப் படுகின்றது. ஒருக்கால் எழுதியவர்கள் சோழ நாட்டினராகவும், சோழ மன்னர்களை மையமாக வைத்தும் எழுதுவதால் இருக்கலாமோ தெரியவில்லை.

எடுத்துக்காட்டுக்காகச் சொன்னால் பொன்னியின் செல்வனில் சோழ நாட்டின் வனப்பைச் சொல்லும் போதெல்லாம் ஒரு விதமாக பொறாமையே வரும். மலையே இல்லாத அந்த நாட்டின் காவிரி பாய்வதால் தான் இவ்வளவு வளமும் என்று இருக்கும். நம் பாண்டிய நாட்டைக் குறித்து இப்படிப் படிக்க வாய்ப்பு கிடைக்கவில்லையே என்று எரிச்சலாகக் கூட இருக்கும்.

அதே போல் சோழ மன்னர்களை வீராதிவீரர்களாகவும், பாண்டிய மன்னர்களை ஏதோ ஓடி ஒளியும் சோப்ளாங்கிகளாகவும் காட்டி இருப்பார்கள். இதுவும் எரிச்சலைத் தரும். எங்கள் மன்னன் வீரபாண்டியனை 18 வயசுப் பொடிப்பயல் ஆதித்த கரிகாலன் ஓட ஓட விரட்டிக் கொல்வதாக வரும் பொன்னியின் செல்வன் காட்சிகளில் எல்லாம் என் கோபம் உச்சத்தில் இருக்கும்.

சிலப்பதிகாரத்தில் பாண்டிய மன்னன் நீதி தவறி கோவலனை தண்டித்து, கண்ணகி மதுரையை எரித்து எல்லாம் எங்களுக்கு எதிராகவே அமையும். எங்கள் கோட்டைக் கொடிகள் கூட கண்ணகி மதுரைக்குள் வரும் போது மதுரைக்குள் வராதே என்பது போல் மறித்து கை காட்டுமாம். என்ன ஒரு துரோக சிந்தனை இளங்கோவுக்கு




மந்தாகினி, நந்தினி வரும் காட்சிகளில் எல்லாம் அவர்கள் மீதான பாசம் பீறிட்டு எழும். அதே போல் வில்லன்களாக காட்டப்பட்டு இருக்கும் ரவிதாசன் மீது எனக்கு என்னவோ எப்போதும் ஒருவித விசுவாசி போன்ற பரிதாபமே இருக்கும். ஆதித்த கரிகாலன் கொல்லப்படும் போது ஏனோ ஒரு குரூர திருப்தி(?) கிடைத்தது என்னவோ உண்மை தான்.

உண்மை வரலாற்றில் பாண்டியர்கள் தோற்று போய் சில காலம் கழிந்து சுந்தரபாண்டியன் காலத்தில் மீண்டும் சோழர்களை வென்றதாக வரலாறு கூறுகின்றது. நம்ம மதுரையை மீட்ட சுந்தரபாண்டியன் படத்தில் அதைத் தான் காட்டுகிறார்களாம். எம்.ஜி.ஆரின் கடைசிப் படம் அதுதான். கண்டிப்பாக பார்க்க வேண்டிய படப்பட்டியலில் வைத்துள்ளேன். இணையத்தில் கிடைக்கவில்லை.

அதே போல் அகிலனின் கயல்விழி நாவலும் இக்கதையைப் பற்றியே பேசுகின்றது என்று சொல்வதால் அதையும் வாங்க ஒரு சோழ நாட்டவரிடமே (ஆயில்யன்..ஹிஹிஹிஹி)சொல்லி அனுப்பியுள்ளேன்.

சமீபத்தில் ரிலீஸான செல்வராகவனின் ’ஆயிரத்தின் ஒருவன்’ படமும் சோழ, பாண்டியர்களின் பிரச்சினையின் நீட்சியாக இருப்பதாக விமர்சனங்கள் மூலம் தெரிகின்றது. வீர பாண்டிய மரபில் பிறந்த ரீமா சென் எஞ்சி இருக்கும் சோழர்களைத் தேடிச் சென்று அழிப்பது தான் கதையாம். அப்படத்தை பார்க்க வேண்டும் என்ற ஆவலை தூண்டி விட்டது. விரைவில் கயல்விழி நாவலைப் படிக்க வேண்டும். ஆயிரத்தில் ஒருவன் படத்தைப் பார்க்க வேண்டும்.

டிஸ்கி : சோழர்களின் மீது பொறாமை என்றால் சோழ நாட்டு மக்களின் மீதான வெறுப்பல்ல.. ஹிஹிஹி... அமெரிக்கா மீது வெறுப்பு என்பது அமெரிக்க குடிமக்களின் மீதான வெறுப்பல்ல என்பதைப் போன்றது. இதைப் புரிந்து கொள்ளலாம்.

...