முதல் நாள் - பள்ளிக்கூடம்.

நேற்று தான் மகன் முதன்முதலாக பள்ளி சென்றுள்ளான். சில காலம் கழித்து இந்த நாள் அவனுக்கு நினைவில் இருக்குமா இல்லையா என்று தெரியாது. (ஆனால் பள்ளி சென்ற முதல் நாள் எனக்கு இன்னும் நினைவில் இருக்கின்றது. ) இரண்டாவதாக மகள் பிறந்ததால் கன்னியாகுமரியில், அவர்களது அம்மா வீட்டில் இருந்த மனைவி வீடு திரும்பி இருக்கிறாள். இதுவரை ஜாலியாக அங்கு சுத்திக் கொண்டு இருந்த மகனை ஊர் வந்ததும் பள்ளியில் சேர்ப்பது என்று முடிவாகி இருந்தது. (வயது 3 1\2 )இன்னும் இரண்டு மூன்று மாதங்கள் மட்டும் வீட்டிற்கு அருகில் இருக்கும் நர்சரியில் PreKG படிக்கட்டும் என ஏற்பாடு. ஜூன் முதல் வேறு பள்ளியில் LKG.

எல்லாரையும் விட எனக்கு தான் கொஞ்சம் பரபரப்பு. அழுகாமல் பள்ளி செல்ல வேண்டுமே என்று.. ஏற்கனவே வேலைப்பளுவின் அழுத்தத்தில் திணறிக் கொண்டு இருக்கும் இவ்வேளையில் இந்தியாவில் இருக்கும் இன்னும் கவலைகளும்... ஊரில் இருந்தாலாவது நாமே நேரடியாக பள்ளிக்கு கூட்டிச் செல்லலாம்.

ஆனால் ஏதும் சுவாரஸ்யமாக நடக்கவில்லை. காலையில் சென்று பள்ளியில் விட்டதும் மலங்க மலங்க விழித்துக் கொண்டு இருந்திருக்கின்றான். மதியம் திரும்பவும் அழைத்து வரும் போது மட்டும் லேசான கரைதல். இனி பள்ளி செல்வதில் பிரச்சினை இருக்காது என்று தோன்றுகின்றது. ஏற்கனவே மனைவியின் ஊரில் மதரஸா எனப்படும் இஸ்லாமிய கல்வி அளிக்கும் பள்ளியில் காலை சென்று வருவான். சுமார் 1 மணி நேரம் அங்கு ஆசிரியரின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்த பழக்கம் இருப்பதால் பள்ளிக்கூடம் அவனுக்கு ஏதும் பிரச்சினையாக இருக்கவில்லை. இனி பள்ளிக்கூடம் போகனுமா? சாக்லேட் கொடுங்க, செலவுக்கு காசு கொடுங்க போன்ற மிரட்டல்களும், கால் வலிக்குது, காய்ச்சல் அடிக்கிற மாதிரி இருக்கு போன்ற சால்ஜாப்புகளும் வரும் என நினைக்கிறேன்... இதெல்லாம் நாங்க செஞ்சது தானே..ஹிஹிஹி





கொஞ்சம் ப்ளாஷ்பேக் : நான் முதலில் பள்ளிக்கு சென்ற நாள் எனக்கு இன்னும் நினைவில் இருக்கின்றது. எனது சித்தப்பா தான் என்னை பள்ளிக்கு அழைத்துச் சென்றார். ஒண்ணாப்பு படிப்பதற்கு முன்னால் அரை கிளாஸ் படிக்க வேண்டும். அரை கிளாஸூம், ஒண்ணாப்பும் ஒன்றாகத் தான் இருக்கும். ஒரு வகுப்பில் அந்த ஆண்டு அரைகிளாஸ் படித்தவர்கள் அடுத்த வருடம் ஒன்றாம் வகுப்பு மாணவர்கள். என்னை அழைத்துச் சென்று எங்க குடும்ப ஆசிரியர்(?) இருக்கும் வகுப்பிற்கு அழைத்துச் சென்றார். அங்கு தான் எங்கள் அத்தை, சித்தப்பா, அக்கா, அண்ணன் எல்லாரும் அரை கிளாஸ், ஒண்ணாப்பு படித்தார்களாம்.

ஒரே அழுகை. செந்தில் சொல்வது போல் அழைத்து வரப்படவில்லை. இழுத்துச் செல்லப்பட்டு இருந்தேன். ஆசிரியை பெயர் ஞானம்மாள். அன்பாக பேசி எல்லா பிள்ளைகளையும் காட்டி “பாரு.. எல்லாரும் அழாமல் இருக்காங்கல்ல” என்று கூறி ஒரு சாக்பீஸூம் கொடுத்தார்.

ஒன்றாம்வகுப்பு படிக்கும் போது 500 க்கு 500 மார்க் வாங்கி முதல் ரேங்க் எடுத்ததும் இன்னும் நினைவில் இருக்கு..ஹிஹிஹி.


லேட்டஸ்ட் அப்டேட் : இன்றைக்கு இரண்டாம் நாள்... காலையில் ஸ்கூல் எல்லாம் போக மாட்டேன் என்று அடம் பிடித்தவனை சென்ஷியின் பதிவைக் காட்டி இந்த மாமாவிடம் பிடித்துக் கொடுத்து விடுவோம் என்று மிரட்டியதும் ஒழுங்காக பள்ளிக்கூடம் சென்று விட்டான்.... ஹிஹிஹி சும்மா... இன்று லேசான அழுகை மட்டும்.

...,