ஒரு கொலவெறி (கவுஜ) கவிதாயினியும், நன்றி அறிவித்தலும்

முதலில் நன்றியைச் சொல்லி விடலாம். நன்றி யாருக்கு, எப்படி சொல்வது என்று தெரியாவிட்டாலும் சொல்ல வேண்டிய கடமை இருக்கின்றது. பொதுவாக நமக்கு இந்தியாவில் நடக்கும் தேர்தல்களைப் பற்றியே அக்கறை இருக்காது. நாம வழக்கமா போடும் கட்சிக்கோ, இல்லைன்னா அப்ப வீசுகின்ற ‘அலை’க்கு தகுந்தாற் போலோ ஓட்டுப் போட்டுட்டு போய்டுவோம். தேர்தல் முடிந்ததும் யார் ஜெயித்தார்கள் என்பதை மட்டும் தெரிந்து கொள்வோம்.

ஆனால் பிற நாடுகளில் நடக்கும் தேர்த்ல்களைப் பற்றி நாம் அறிந்து கொள்ள விரும்புவதில்லை. இலங்கை, அமெரிக்கா, இங்கிலாந்து போன்ற நாடுகளில் தேர்தல் நடந்தாலும், அதன் முடிவை மட்டும் தெரிந்து கொள்வதில் ஆர்வம் காட்டுவோம். அவ்வளவு தான்.... ஆங்கிலம் அறிந்த ஒரு சிலர் மட்டும் இணையத்தின் வாயிலாக, குறிப்பாக அமெரிக்க தேர்தல் பற்றி, தேர்தல் பிரச்சாரங்கள், உத்திகள், வாக்குறுதிகள், கணிப்புகள், மக்களின் உணர்வுகள் போன்றவற்றை கவனிப்பார்கள். எங்களைப் போன்று ஆங்கிலம் தெரியாதவர்களுக்கு அதுவும் முடியாது.

தமிழ் பதிவர்களின் வசதிக்காக அமெரிக்காவில் நடைபெற்ற தேர்தலை கிட்டத்தட்ட நேரடியாக தமிழில் வெளியிட்ட தளம் தான் http://uspresident08.wordpress.com/. நமது தமிழ் பதிவர்கள் பலர் இணைந்து அமெரிக்க ஊடகங்களில் வரும் தேர்தல் செய்திகளை தமிழில் வெளியிட்டனர். வெறும் கட் பேஸ்ட்டாக மட்டும் இல்லாமல், அமெரிக்க வாழ் பதிவர்கள் பலருடைய கருத்துக்கள், கேலிச் சித்திரங்கள், அவ்வப்போது ஏற்படும் மாற்றங்கள் குறித்த விவாதங்கள், கருத்துக் கணிப்புகள் என தமிழ் மீடியாக்களால் செய்ய இயலாததை சிறப்பாக செய்து காட்டினார்கள். அமெரிக்காவின் சிக்கலான தேர்தல் முறையை நமக்கு தெளிவாக விளக்கி, தேர்தலை நேரடியாக வழங்கிய அக்குழுவினருக்கு மிக்க நன்றிகள்.

குறிப்பாக அந்த குழுவில் முக்கிய பங்காற்றிய நண்பர் bsubra அவர்களுக்கு எங்களது நன்றிகள்.

***********************************************************

ஒவ்வொரு காலகட்டமும் மாறும் என்று சொல்வார்கள். தமிழ் மணத்தில் பதிவுகள் எழுதி வந்த சகோதரி கவிதாயினி ’பாலைத்திணை’ காயத்ரி அவர்களுக்கு விரைவில் திருமணம் நடைபெற உள்ளது. முதலில் அவர்களுக்கு எங்களது வாழ்த்துக்கள். திருமண ஏற்பாடுகள் நடைபெற்று வருவதால் பாலைத்திணையில் எந்த கவுஜயும் வருவதில்லை. இது இயற்கைதான். இனி விரைவில் ரங்கமணியை சமாளிப்பது எப்படி, குழந்தை வளர்ப்பு போன்ற பதிவுகளைத் தொடங்குவார் என்று எதிர்பார்க்கலாம்.

தமிழ் மணத்தில் ஏற்ப்பட்டுள்ள அந்த கொல வெறி கவுஜாயினியின் இடத்தை நிரப்ப இரண்டு பேரை இப்போது நாமினேட் செய்கின்றோம். அதில் முதல் இடத்தில் இருப்பவர் பாசக்கார தங்கச்சி ஸ்ரீமதி. கரையோரக் கனவுகள் என்ற பெயரில் புரியாத பெயரில் கவுஜகளும், கதைகளும் எழுதி வருகின்றார். அதுமட்டுமின்றி பின்ன நவீனத்துவ சொல்லாடல்களும் அவரது பதிவில் காணக் கிடைக்கின்றது. (அவரது பி.ந. பதிவை தமிழில் மொழி பெயர்த்தால் 100 டாலர் பரிசு) எனவே வருங்கால கவுஜ கவிதாயினி பட்டத்தை அவருக்கு வழங்க முன்னுரிமை அளிக்கப்படுகின்றது.

போட்டியில் இரண்டாவது இடத்தில் இருப்பவர் நாணல் அக்கா. கவிதைகளாக எழுதித் தள்ளுகின்றார். ஆனால் இவரது ஒரே குறை இவரது கவிதைகள் புரிகின்றதாம்.. ஆனால் நன்றாக கவிதை எழுதுகின்றார். இவர்கள் இருவரில் ஒருவருக்கோ, அல்லது இருவருக்குமோ கவுஜ கவிதாயினி என்ற பட்டத்தை வழங்க ஆவண செய்ய வேண்டுகின்றோம்.

(நமக்கு கவித புரியாது என்பது ரகசியம்... அங்கெல்லாம் போய் கலக்கல், சூப்பர், நல்லா இருக்கு என்று டெம்ப்ளேட் பின்னூட்டம் மட்டும் போடுவோம்.. யார்கிட்டயும் சொல்லிடாதீங்க..:) )

சகோதரிகள் இருவருக்கும் வாழ்த்துக்கள்! தொடருங்கள்!

**********************************************************************

நேற்றைய பதிவில் நண்பர் பாபு ஒரு பின்னூட்டம் இட்டிருந்தார். நீங்களெல்லாம் இது போன்ற பதிவுகள் எழுத வேண்டாம் என்ற அன்பான வேண்டுகோளுடன்... நன்றி நண்பரே. நான் இது போன்ற விஷயங்களைப் பதிவில் எழுதுவதை விட நேரிடையாகவே செய்வதையே விரும்புகின்றேன். தீவிரவாதம், ஒரு சிறு உயிருக்குக் கூட தீங்கு விளைவிப்பதையோ நாங்கள் விரும்புவதில்லை. எங்கள் சமூகத்தை தீவிரவாதிகள் என மீடியாக்கள் பொய் கூறிக் கொண்டு திரிந்து கொண்டிருக்கும் போதும் நாங்கள் ஜனநாயகத்தில் நம்பிக்கை கொண்டவர்கள்.

ஜனநாயக ரீதியான போராட்டங்களையே முன்னெடுத்து செல்வோம். அதன் வெளிப்பாடு தான் அந்த பதிவு. குண்டு வைத்தது யாராக இருந்தாலும் அவர்கள் புலன் விசாரணை செய்யப்பட்டு தண்டிக்கப்பட வேண்டும்... அது முஸ்லிமாக இருந்தாலும் சரியே...இதுதான் எங்களது கோரிக்கை.

இன்னொரு விடயமும் நினைவுக்கு வருகின்றது. பொதுவாக முஸ்லிம்கள் திருமணம் ஆனதும் 40 நாட்களுக்கு வெளியே தேவையில்லாமல் விட மாட்டார்கள். (அதில் நமக்கு நம்பிகையில்லை). முஸ்லிம்களுக்கான இட ஒதுக்கீட்டுக்கான கோரிக்கை வைத்து நடத்தப்பட்ட ஒரு பேரணிக்காக, திருமணம் ஆன சில தினங்களில் என் குடும்பத்துடன் சுமார் 10 கிலோமீட்டர் தூரம் நடந்து பேரணி நடந்து பொதுக் கூட்டங்களிலும் கலந்து கொண்டோம். அவைகளின் தொடர்ச்சியாகவே தமிழ்நாட்டில் வேலை, மற்றும் கல்வியில் 3.5 சதவீதம் என்ற பாதிக் கிணற்றைத் தாண்டியுள்ளோம்.

இன்னும் நாங்கள் ஜனநாயகத்தின் மீது நம்பிக்கை வைத்துள்ளோம்.